25 Eylül Pazatesi günü uçağı ile Deniz evimize döndü.Artık yalnızım.Aslında 2 haftalığına gelmişti ancak kalış süresini 2 hafta daha uzatarak Güney Kore seyahatini 1 ay yaptı.Çok da güzel oldu.Birlikte oldukça güzel zaman geçirdik.
Üstteki fotoğrafda Deniz'in en çok sevgiği Pibimpab ve benim sevdiklerimden Dencancige yemeği yerken çektirdik.Buradaki yemek satan yerlerin çoğunda bize yabancı olan ama çok faydalı olduğuna inandığımız birşey var.Vitrin gibi bir bölümde dışarıda yemeklerin nasıl göründüğünü size gösteren maketler var.Tıpkı gerçek gibi görünüyorlar.Böylece yemeklerin nasıl geleceğine ilişkin bir fikre sahip oluyorsunuz.Tabiki tadı göründüğünden farklı oluyor.Kimi kötü görünen güzel tadı olan yemekler varken güzel görünüp farklı tada sahip birçok yemek ile de karşılaşabiliyorsunuz.Bunların bazılarının fotoğraflarını da çektik.
Deniz'in burada olduğu sürede Busan'da bulunan, Kore savaşında ölen askerler için yapılmış olan şehitliğe de gittik.Orada bulunan Türk şehitlerinin mezarını ziyaret ettik.
Şehitliğin hemen karşısında bulunan Busan müzesini de gezdik.Özellikle Kore tarihini anlatan maketler çok güzel ve ilgi çekiciydi.
Önemli olaylardan biri de 21 Eylül 2006 yani 3.evlilik yıldönümümüzde birlikteydik. Deniz'in burada olmasına en çok sevindiğim gündü.
Şehitliğin hemen karşısında bulunan Busan müzesini de gezdik.Özellikle Kore tarihini anlatan maketler çok güzel ve ilgi çekiciydi.
Önemli olaylardan biri de 21 Eylül 2006 yani 3.evlilik yıldönümümüzde birlikteydik. Deniz'in burada olmasına en çok sevindiğim gündü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder